Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

ΔΑΚΕ: Γκρεμίζοντας τους “μύθους” περί δήθεν αναγκαίων αλλαγών στο Συνδικαλιστικό Νόμο

 Από την υπογραφή του 1ου Μνημονίου έως και σήμερα, πρόδηλος στόχος και διακαής πόθος της Τρόικας είναι η απαξίωση του Συνδικαλιστικού Κινήματος της χώρας.

Κάθε “επίσημη” διαρροή για τις απαιτήσεις των Δανειστών μας, κάθε email ή non paper προς τις αρμόδιες ελληνικές αρχές, καθώς και κάθε διαπραγμάτευση για την επόμενη δόση εμπεριέχει πάντα απαιτήσεις που παραπέμπουν σε “μεθοδεύσεις” θεσμικής αποδυνάμωσης τόσο της δράσης, όσο και της παρέμβασης των Συνδικάτων.

Σε αυτήν την κατεύθυνση και ενώ ο βασικός Συνδικαλιστικός Νόμος 1264/82 βρίσκεται για άλλη μια φορά στη “σκοπευτική διόπτρα” οφείλουμε να τοποθετηθούμε απέναντι σε μια επικίνδυνη ρητορική που έχει επανέλθει στη δημοσιότητα και ως συνήθως με φληναφήματα επιβουλεύεται να τροφοδοτήσει τον
κοινωνικό αυτοματισμό για να “νομιμοποιήσει” ακραίους παραλογισμούς. Πιο συγκεκριμένα:

    1. Ευρωπαϊκό Πλαίσιο
Σύμφωνα και με τη γνωμοδότηση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), ο 1264/82 είναι ένας δημοκρατικότατος νόμος απόλυτα συμβατός και εναρμονισμένος με το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο και Κεκτημένο. Προκαλεί, λοιπόν, εύλογα ερωτήματα η εμμονή για αλλαγή του τουλάχιστον από τις 2 ευρωπαϊκές δομές (ΕΕ και ΕΚΤ) που εκπροσωπούνται στην Τρόικα.

    2. Απεργία Ενδεχόμενη μεταβολή του τρόπου κήρυξης απεργίας με την υιοθέτηση της “ρήτρας” για το 50% +1 επί του συνόλου των μελών αφενός θα δημιουργήσει ισχυρά προσχώματα στην πραγματοποίηση απεργιών στερώντας από την εργατική πλευρά ένα πολύτιμο και αγωνιστικό και συνάμα έσχατο μέσο διεκδικήσεων, και αφετέρου θα αποτελέσει στην πράξη ωμή καταστρατήγηση της θεμελιώδους αρχής της δημοκρατικής-αντιπροσωπευτικής συλλογικής εκπροσώπησης. Αν μεταφέρουμε αυτήν την αδιανόητη λογική στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, τότε για κάθε νέο νομοσχέδιο θα έπρεπε να διενεργείται δημοψήφισμα… Ταυτόχρονα απορριπτέα είναι η όποια ανάλγητη σκέψη ανάσυρσης του πτώματος του “lock out” (ανταπεργία εργοδοτών) και έωλες οι δήθεν ανησυχίες περί “προσωπικού ασφαλείας” αφού αυτή η υποχρέωση προβλέπεται ρητά από το 1264/82 και ακολούθως εφαρμόζεται. Αλήθεια τί άλλο εκτός από την “γραφειοκρατική” κατάλυση του δικαιώματος της απεργίας μπορεί να προσδοκούν όσοι επιδιώκουν τέτοιες “τροποποιήσεις”, όταν ήδη ακόμα και με το υφιστάμενο πλαίσιο το 95% των απεργιών κρίνονται ως παράνομες και καταχρηστικές;

   3. Χρηματοδότηση Η χρηματοδότηση του Συνδικαλιστικού Κινήματος δεν είναι κρατική και κατ’ επέκταση δεν επιβαρύνει με ούτε 1€ τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Τα Συνδικάτα χρηματοδοτούνται μέσω ενός μικρού (1%) μέρους εισφοράς των εργαζομένων το μεγαλύτερο ποσοστό της οποίας (80%) χρησιμοποιείται για τη στήριξη του Συνταξιοδοτικού Συστήματος και το υπόλοιπο για τις όποιες εναπομείνασες ανταποδοτικές κοινωνικές δράσεις υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων όπως π.χ. κοινωνικός τουρισμός. Εργαζόμενοι και εργοδότες, άλλωστε, έχουν από κοινού συνομολογήσει την αντίθεσή τους -όπως αποτιμάται και εκ του αποτελέσματος με όρους αγοράς- στην “ανεξήγητη;;;” κατάργηση των ΟΕΚ και ΟΕΕ από την κυβέρνηση Παπαδήμου (ν. 4046/12), δύο οργανισμών μηδενικού δημοσιονομικού κόστους με μεγάλη κοινωνική και πολιτισμική προσφορά, αλλά και προστιθέμενη αναπτυξιακή αξία για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας με την τόνωση σημαντικών κλάδων (π.χ. Οικοδομή κ.α.), τομέων και επιχειρήσεων (π.χ. βιβλιοπωλεία, θέατρα κ.λπ.). Σημειώνεται ότι τα 4 δις € χρέους του κράτους στους ΟΕΚ και ΟΕΕ παραγράφηκαν.

  4. Διαφάνεια στα Οικονομικά
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις λειτουργούν υπό συγκεκριμένο φορολογικό καθεστώς, είναι υπόχρεες στην τήρηση παραστατικών για την πιστοποίηση των δαπανών τους και υπόκεινται σε διαρκείς φορολογικούς ελέγχους. Η ΔΑΚΕ Ι.Τ. για τη διασφάλιση της διαφάνειας έχει κατ’ επανάληψη προτείνει -και στην πρόσφατη ΔΕΘ- την υπαγωγή των ανώτερων και ανώτατων συνδικαλιστικών στελεχών σε διαδικασία υποβολής πόθεν έσχες ανάλογης με αυτήν των βουλευτών.

  5. Συνδικαλιστικές Άδειες-Απαλλαγές
Στο 1264/82 περιγράφεται ως υποχρέωση του εργοδότη ένα πολύ σαφές και συγκεκριμένο καθεστώς παροχής διευκολύνσεων σε συνδικαλιστικά στελέχη για την αποτελεσματική συνδικαλιστική δράση βάσει κυρίως του αριθμού των μελών της συνδικαλιστικής οργάνωσης και του βαθμού αντιπροσωπευτικότητάς της. Οποιεσδήποτε άλλες πρόσθετες διευκολύνσεις είναι προϊόντα Συλλογικών Συμβάσεων, δηλαδή ελεύθερων συμφωνιών μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.


   Αυτές τις ημέρες απουσίας από τα επαγγελματικά τους καθήκοντα, τα συνδικαλιστικά στελέχη οφείλουν, μεταξύ άλλων, να δραστηριοποιούνται -ακόμη και σε όλη την επικράτεια- για την εκπροσώπηση και την πληροφόρηση των μελών τους, την ενίσχυση των διαβουλεύσεων με τους εργοδότες, τη διαφύλαξη των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την τήρηση κανόνων υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, την εκπαίδευση και την ενημέρωσή τους. Σήμερα, με δεδομένη την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την πλειάδα παραβιάσεων εργασιακών δικαιωμάτων και τη σωρεία καταγγελιών για καταχρηστικές εργοδοτικές συμπεριφορές, το σχετικό περιεχόμενου του ν. 1264/82 είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Αυτή είναι και η πιο αποστομωτική απάντηση σε όσους μιλάνε για “κόπωση” επικαλούμενοι τα 32 χρόνιας της ισχύος του. Ίσως, βέβαια, κάποιοι από αυτούς που επιζητούν την συρρίκνωση των συνδικαλιστικών απαλλαγών να έχουν “ενοχληθεί” και από την παρουσία των συνδικαλιστών σε ελέγχους με τα μεικτά κλιμάκια του Σ.Επ.Ε...

   6. Συνδικαλιστική Προστασία
Η προστασία από απόλυση των εκλεγμένων συνδικαλιστικών στελεχών έχει οριοθετημένα χαρακτηριστικά και σε καμία περίπτωση δεν “υποθάλπει” συμπεριφορές κατάχρησης της συνδικαλιστικής ιδιότητας, αλλά αντίθετα συμβάλλει στην θωράκιση της απρόσκοπτης συνδικαλιστικής δράσης. Μειώσεις του αριθμού των προστατευόμενων συνδικαλιστών ή εκχωρήσεις στον εργοδότη ενός διευρυμένου δικαιώματος μετάθεσης ενδέχεται είτε να γίνουν “μήτρες” πιέσεων, εκβιασμών και κεκαλυμμένων βλαπτικών μεταβολών σε βάρος συνδικαλιστών, είτε να οδηγήσουν σε συμβιβασμούς υπονομεύοντας την ανεξαρτησία και τη δυναμική της συνδικαλιστικής παρέμβασης.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι όποιες δημοσιοποιημένες διαρροές για τις προτεινόμενες αλλαγές στο Συνδικαλιστικό Νόμο ενώ έχουν ως αφετηρία την κριτική και προπαγανδίζουν κατά της δήθεν “επαγγελματικοποίησης” του συνδικαλισμού, τελικά τους μόνους που θα βολέψουν και θα ευνοήσουν είναι εκείνους τους μηχανισμούς που διαθέτουν αμειβόμενα επαγγελματικά συνδικαλιστικά στελέχη δημιουργώντας ένα Συνδικάτο δέσμιο στους κομματικούς ινστρούχτορες και στον εκάστοτε Υπουργό Εργασίας.

Ο 1264/82 είναι ένα υπόδειγμα δημοκρατικού νόμου και οι διατάξεις δεν είναι συντεχνιακές ρυθμίσεις ή προνόμια αλλά οι απαραίτητες προϋποθέσεις για ένα Ανεξάρτητο, Αυτόνομο και Ακηδεμόνευτο Συνδικαλιστικό Κίνημα μακριά από κομματικούς εναγκαλισμούς και σκοπιμότητες.

Σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν ισχυρίζεται ότι στα Συνδικάτα όλα είναι “καλώς καμωμένα”, όμως τα όποια προβλήματα που έχουν δημοσιοποιηθεί δεν είναι απόρροια έλλειψης διατάξεων του νόμου και δεν λύνονται με βίαιες έξωθεν ή άνωθεν παρεμβάσεις, ούτε με διοικητικά και γραφειοκρατικά εμπόδια που αποδυναμώνουν τη συνδικαλιστική δράση. Επιβάλλεται, λοιπόν, όλοι (κυβέρνηση, συνδικάτα, εργοδοτικοί φορείς) να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, να σταματήσουν κάποιοι να επιβάλουν αλλαγές μέσω της τρόικα στο συνδικαλιστικό κίνημα και να πιστέψουμε έμπρακτα στην ανάγκη υπέρβασης των “κακώς κειμένων”. Χρέος όλων μας στα συνδικάτα είναι να απομονώσουμε μεμονωμένες συμπεριφορές και περιστατικά που στιγματίζουν την εικόνα του Συνδικαλιστικού Κινήματος και να εργαστούμε υπεύθυνα για τη μαζικοποίησή του αποδεικνύοντας ότι εμείς πρώτοι είμαστε η δημιουργική αλλαγή που θέλουμε να έρθει και όχι η αλλαγή που θέλουν να μας επιβάλλουν προκειμένου να μας ποδηγετήσουν…Το οφείλουμε στους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που έχουμε την ευθύνη και το καθήκον να εκπροσωπούμε.

Το Συνδικαλιστικό Κίνημα αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες και θεσμούς της Δημοκρατίας μας. Όσοι το πυροβολούν, πυροβολούν την ίδια τη Δημοκρατία. Οφείλουν λοιπόν άπαντες και πρώτα απ’ όλα εμείς οι συνδικαλιστές να θωρακίζουμε τους θεσμούς και όχι να τους απαξιώνουμε.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΑΚΕ Ι.Τ.

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Το μαύρο τοπίο των λιγνιτωρυχείων - Εκπληκτικό φωτογραφικό άλμπουμ

Μουτζουρωμένα πρόσωπα όπου μόνο τα βλέμματα ξεχωρίζουν, στάχτη, σκόνη και σύννεφα πυκνού καπνού από την καύση του λιγνίτη καλύπτουν τον ουρανό… Δυνατός θόρυβος από τη λειτουργία των τεράστιων μηχανημάτων. Μια εκκλησία στέκεται ακόμα όρθια εκεί όπου πριν λίγα χρόνια υπήρχε ζωή, οικισμοί απομακρύνονται για να επεκταθεί το ορυχείο…
Μια μαύρη πληγή που «χαρίζει» στη χώρα ενεργειακή αυτονομία. Στη λεκάνη που εκτείνεται από τη Φλώρινα μέχρι την Πτολεμαϊδα είναι συγκεντρωμένο το μεγαλύτερο λιγνιτικό κοίτασμα που διαθέτει η χώρα μας. Το λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας είναι το μεγαλύτερο των Βαλκανίων. Κατέχει τη 2η θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ και την 6η θέση παγκοσμίως.







ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Γενική θέα του Νότιου Πεδίου, λιγνιτωρυχείου κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Γενική θέα του Νότιου Πεδίου, λιγνιτωρυχείου κοντά στην πόλη
της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Κατεστραμμένη κουζίνα ενός σπιτιού, στο εγκαταλελειμμένο χωριό Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Κατεστραμμένη κουζίνα ενός σπιτιού, στο εγκαταλελειμμένο χωριό Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Εργάτες δουλεύουν μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Εργάτες δουλεύουν μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Γιώργος Αγιαννίδης, 46 χρονών, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Γιώργος Αγιαννίδης, 46 χρονών, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Γενική άποψη του Νοτίου Πεδίου, λιγνιτωρυχείου κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Γενική άποψη του Νοτίου Πεδίου, λιγνιτωρυχείου κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Νυχτερινή άποψη του χωριού Ποντοκόμη που βρίσκεται δίπλα στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Νυχτερινή άποψη του χωριού Ποντοκόμη που βρίσκεται δίπλα στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Εργάτης κρατά μια αξίνα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Εργάτης κρατά μια αξίνα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Η εικόνα της Παναγίας τοποθετημένη πάνω στο σχέδιο του ορυχείου, στο Νότιο Πεδίο.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Η εικόνα της Παναγίας τοποθετημένη πάνω στο σχέδιο του ορυχείου, στο Νότιο Πεδίο.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Εργάτης στα αποδυτήρια, μετά το τέλος της βάρδιας του στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Εργάτης στα αποδυτήρια, μετά το τέλος της βάρδιας του στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο Γιάννης Ηλίας, 52 χρονών, τελευταίος κάτοικος του εγκατελειμένου χωριού Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο Γιάννης Ηλίας, 52 χρονών, τελευταίος κάτοικος του εγκατελειμένου χωριού Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Τηλέμαχος Μανουσαρίδης, 43 χρονών, κατά τη διάρκεια διαλείμματος στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Τηλέμαχος Μανουσαρίδης, 43 χρονών, κατά τη διάρκεια διαλείμματος στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Σάκης Τακίδης, 45 χρονών, στα αποδυτήρια μετά το τέλος της βάρδιας του, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Σάκης Τακίδης, 45 χρονών, στα αποδυτήρια μετά το τέλος της βάρδιας του, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Γενική άποψη του Νότιου Πεδίου, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Γενική άποψη του Νότιου Πεδίου, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Καπνοί υψώνονται από το ατμοηλεκρικό σταθμό Αγίου Δημητρίου, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Καπνοί υψώνονται από το ατμοηλεκρικό σταθμό Αγίου Δημητρίου, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Πασχάλης Παπαϊωάννου, 51 χρονών, φτυαρίζει σκόνη από λιγνίτη, στον ατμοηλεκτρκό σταθμό Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Πασχάλης Παπαϊωάννου, 51 χρονών, φτυαρίζει σκόνη από λιγνίτη, στον ατμοηλεκτρκό σταθμό Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Πασχάλης Παπαϊωάννου, 51 χρονών, στον ατμοηλεκτρκό σταθμό Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Πασχάλης Παπαϊωάννου, 51 χρονών, στον ατμοηλεκτρκό σταθμό Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Αλέξανδρος Μούτος, 40 χρονών, μπροστά από ταινιόδρομους μεταφοράς τέφρας, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Αλέξανδρος Μούτος, 40 χρονών, μπροστά από ταινιόδρομους μεταφοράς τέφρας, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Αλέξανδρος Μούτος, 40 χρονών, ελέγχει τη διαδικασία μεταφοράς τέφρας, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Αλέξανδρος Μούτος, 40 χρονών, ελέγχει τη διαδικασία μεταφοράς τέφρας, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Γενική άποψη του εγκατελειμένου χωριού Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Γενική άποψη του εγκατελειμένου χωριού Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Γενική άποψη του Νοτίου Πεδίου, λιγνιτωρυχείου κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Γενική άποψη του Νοτίου Πεδίου, λιγνιτωρυχείου κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Γενική άποψη του Νοτίου Πεδίου, λιγνιτωρυχείου κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Γενική άποψη του Νοτίου Πεδίου, λιγνιτωρυχείου κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Εργάτης ελέγχει τη ροή της τέφρας πάνω στους ταινιοδρόμους, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Εργάτης ελέγχει τη ροή της τέφρας πάνω στους ταινιοδρόμους, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Γενική άποψη του εγκατελειμένου χωριού Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Γενική άποψη του εγκατελειμένου χωριού Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Δαμιανός Καρακασίδης, 43 χρονών, δίπλα από έναν ταινιόδρομο που μεταφέρει τέφρα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Δαμιανός Καρακασίδης, 43 χρονών, δίπλα από έναν ταινιόδρομο που μεταφέρει τέφρα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Εργάτες επιδιορθώνουν έναν εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Εργάτες επιδιορθώνουν έναν εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Δημήτρης Μαραπάς, 49 χρονών, κατά τη διάρκεια επιδιόρθωσης ενός εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Δημήτρης Μαραπάς, 49 χρονών, κατά τη διάρκεια επιδιόρθωσης ενός εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Δημήτρης Μαραπάς, 49 χρονών, κατά τη διάρκεια επιδιόρθωσης ενός εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Δημήτρης Μαραπάς, 49 χρονών, κατά τη διάρκεια επιδιόρθωσης ενός εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Τηλέμαχος Μανουσαρίδης, 43 χρονών, φτυαρίζει σκόνη από λιγνίτη στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Τηλέμαχος Μανουσαρίδης, 43 χρονών, φτυαρίζει σκόνη από λιγνίτη στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Τηλέμαχος Μανουσαρίδης, 43 χρονών, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Τηλέμαχος Μανουσαρίδης, 43 χρονών, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Η εκκλησία Κοίμηση της Θεοτόκου, στο εγκατελειμένο χωριό Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Η εκκλησία Κοίμηση της Θεοτόκου, στο εγκατελειμένο χωριό Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Αλέξανδρος Μούτος, 40 χρονών, ελέγχει τη διαδικασία μεταφοράς τέφρας, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Αλέξανδρος Μούτος, 40 χρονών, ελέγχει τη διαδικασία μεταφοράς τέφρας, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Βασίλης Σαροσαββίδης, 55 χρονών, τρώει κατά τη διάρκεια διαλείμματος, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Βασίλης Σαροσαββίδης, 55 χρονών, τρώει κατά τη διάρκεια διαλείμματος, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Σάκης Τακίδης, 45 χρονών, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Σάκης Τακίδης, 45 χρονών, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Εργάτες καθαρίζουν λάσπες και νερά, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Εργάτες καθαρίζουν λάσπες και νερά, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Βασίλης Σαροσαββίδης, 55 χρονών, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Βασίλης Σαροσαββίδης, 55 χρονών, στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Φόρμα εργασίας στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Φόρμα εργασίας στο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο Καρδιάς, κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Εργάτες καθαρίζουν χώματα κατά τη διάρκεια συντήρησης ενός αποθέτη - μηχανήματος μεταφοράς χώματος - στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Εργάτες καθαρίζουν χώματα κατά τη διάρκεια συντήρησης ενός αποθέτη - μηχανήματος μεταφοράς χώματος - στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Μανώλης Δισλάκης, 58 χρονών, κατά τη διάρκεια επιδιόρθωσης ενός εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Μανώλης Δισλάκης, 58 χρονών, κατά τη διάρκεια επιδιόρθωσης ενός εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Νίκος Σαλβαρίδης, 52 χρονών, δίνει οδηγίες για την κατεύθυνση του εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Νίκος Σαλβαρίδης, 52 χρονών, δίνει οδηγίες για την κατεύθυνση του εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Ο εργάτης Νικόλαος Ηλιάδης, 45 χρονών, μπροστά από έναν εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Ο εργάτης Νικόλαος Ηλιάδης, 45 χρονών, μπροστά από έναν εκσκαφέα, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Το εσωτερικό ενός κατεστραμένου από το χρόνο σπιτιού, στο εγκατελειμένο χωριό Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Το εσωτερικό ενός κατεστραμένου από το χρόνο σπιτιού, στο εγκατελειμένο χωριό Χαραυγή, μέσα στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Εργάτης προχωρά δίπλα από ένα εκσκαφέα, καθώς καπνοί φαίνονται στο βάθος από το ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Εργάτης προχωρά δίπλα από ένα εκσκαφέα, καθώς καπνοί φαίνονται στο βάθος από το ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Εργάτης συλλέγει δείγμα λιγνίτη, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Εργάτης συλλέγει δείγμα λιγνίτη, στο Νότιο Πεδίο, λιγνιτωρυχείο κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΔΕΗ - Λιγνιτορυχεία - Λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας - Πτολεμαϊδα. Γενική άποψη του Νότιου Πεδίου, λιγνιτωρυχείου κοντά στην πόλη της Πτολεμαϊδας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Τό ΟΧΙ τοῦ κλήρου στό ἔπος τοῦ 1940

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος 
Ἀναμφισβήτητα τό ἔπος τοῦ 1940 ἀνήκει σέ ὅλους τους Ἕλληνες. Ὅλος ὁ λαός μας τότε ἑνωμένος μέ μία ψυχή, χωρίς κανένα δισταγμό, ὄρθωσε τό ἀνάστημά του στόν ὁρμητικό χείμαρρο τοῦ φασισμοῦ καί τοῦ ναζισμοῦ. 
Ἔτσι, ἀπό αὐτήν τήν τιτάνια μάχη, πού ξεκίνησε τή Δευτέρα 28 Ὀκτωβρίου 1940, δέν θά ἦταν δυνατό νά ἀπουσιάζει ἡ Ἐκκλησία μας, ὁ ρόλος τῆς ὁποίας σήμερα μονίμως ἀγνοεῖται ἤ συστηματικά ἀποσιωπᾶται. Καί, ὅπως πάντοτε, ἔτσι καί τό 1940 ἔσπευσε νά καταγράψει μέ πράξεις ἡρωισμοῦ καί ἀντίστασης τήν ἀπροσκύνητη θέλησή της καί νά φανεῖ ἄλλη μία φορά ὁ φύλακας ἄγγελος τοῦ
πονεμένου λαοῦ καί ὁ θύλακας τῆς σωτηρίας του. Μέ τήν κήρυξη τοῦ πολέμου ἡ ἱερά Σύνοδος ὑπό τήν προεδρία τοῦ Ἀθηνῶν Χρυσάνθου ἐξέδωσε διάγγελμα πρός τόν λαό: 
«Ἡ Ἐκκλησία εὐλογεῖ τά ὅπλα τά ἱερά καί πέποιθεν ὅτι τά τέκνα τῆς Πατρίδος εὐπειθῆ εἰς τό κέλευσμα Αὐτῆς καί τοῦ Θεοῦ, θά σπεύσωσιν ἐν μιᾷ ψυχῇ καί καρδίᾳ νά ἀγωνισθῶσιν ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν καί τῆς ἐλευθερίας καί τιμῆς, καί... θά προτιμήσωσι τόν ὡραῖον θάνατον ἀπό τήν ἄσχημον ζωήν τῆς δουλείας... Ἐπιρρίψωμεν ἐπί Κύριον τήν μέριμναν ἡμῶν...». Τότε, χωρίς χρονοτριβή, ὀγδόντα τέσσερις κληρικοί ὅλων τῶν βαθμίδων ἐγκαταλείποντας τίς ἄλλες ἐπείγουσες ὑποχρεώσεις καί διακονίες τους σκαρφάλωσαν χωρίς ποτέ κάποιοι νά ἐπιστρέψουν στά βουνά τῆς Βορείου Ἠπείρου, γιά νά ἐνισχύσουν τόν ἕλληνα στρατιώτη μέ τά πύρινα κηρύγματά τους, τήν ἐξομολόγηση, τή θεία Λειτουργία. 
Συμπορεύθηκαν μαζί του στή δόξα, μά καί στήν ὀδύνη καί στή θανή. Πόσες φορές δέν δρόσισαν τά φρυγμένα χείλη τῶν στρατιωτῶν, δέν σκούπισαν τά δάκρυα καί τόν ἱδρώτα τους, περιθάλποντας τούς ἥρωες, σάν νά ’ταν δικοί τους!
 Κι ἄλλοτε πάλι νεκροστόλισαν καί κήδευσαν τούς λιονταρόψυχους πού θυσιάστηκαν στό πεδίο τῆς μάχης. Κι ὅταν τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1941 οἱ Γερμανοί μπῆκαν νικητές στήν Ἑλλάδα, πάλι ἡ Ἐκκλησία ἐπωμίσθηκε τό μεγάλο βάρος γιά τή διάσωση τοῦ λαοῦ. Πρῶτος σήκωσε τή σημαία τῆς Ἀντίστασης ὁ «ὑπέρτατος πνευματικός ἡγέτης» ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρύσανθος. 
Ἀρνήθηκε νά συμμετάσχει στήν ἐπιτροπή παράδοσης τῆς πόλης τῶν Ἀθηνῶν ἀρνήθηκε νά τελέσει Δοξολογία στόν μητροπολιτικό ναό τῶν Ἀθηνῶν ἀρνήθηκε νά ὁρκίσει τήν κατοχική Κυβέρνηση Τσολάκογλου, μέ τίμημα τήν ἀπομάκρυνση ἀπό τόν θρόνο του. Διάδοχός του ὁ «φιλόστοργος καί ἄκαμπτος πατριώτης» Δαμασκηνός ἀποδείχτηκε μεγάλη καί ἡγετική προσωπικότητα. Ἵδρυσε τόν Ἑλληνικό Ὀργανισμό Χριστιανικῆς Ἀλληλεγγύης (Ε.Ο.Χ.Α.) καί ἀπηύθυνε ἀγωνιώδεις ἐκκλήσεις στόν ἀνά τόν κόσμο Ἐρυθρό Σταυρό γιά ἀποστολή βοήθειας πρός τόν κακουχούμενο ἑλληνικό λαό. 
Περιδιαβαίνοντας τά μονοπάτια τῆς ἱστορίας κλίνουμε εὐλαβικά τό γόνυ μπροστά στή μεγαλοσύνη τῶν Πατέρων μας: Ὁ θαρραλέος μητροπολίτης Ἰωαννίνων Σπυρίδων Βλάχος ἀπό τήν πρώτη στιγμή βρέθηκε στό Μέτωπο καί μπῆκε πρῶτος μαζί μέ τούς στρατιῶτες στό ἐλεύθερο Ἀργυροκάστρο. 
Ὁ μητροπολίτης Μυτιλήνης Ἰάκωβος ὁ Α΄, ὅταν οἱ Γερμανοί εἰσῆλθαν στήν πόλη τῆς Μυτιλήνης, ἐνώπιον τοῦ ἀνώτατου γερμανοῦ στρατιωτικοῦ διοικητῆ δήλωσε τεταγμένος ἀπό τόν Θεό νά προστατεύει τό ποίμνιό του. Ὁ μητροπολίτης Δημητριάδος Ἰωακείμ, μετά τούς βομβαρδισμούς πού ὑπέστη ὁ Βόλος μένει ἐκεῖ, συγκακουχούμενος μέ τόν λαό τοῦ Θεοῦ προσπαθώντας νά τόν ἐμπνεύσει. 
Ὁ μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος στήν ἀπαίτηση τοῦ στρατιωτικοῦ διοικητῆ νά τοῦ ὑποδείξει ὁμήρους προσῆλθε στή γερμανική Κομμαντατούρ μέ κάποιους ἱερεῖς καί δήλωσε: «Ἐμεῖς εἴμεθα οἱ ζητηθέντες ὅμηροι». Πόσα ἐπίσης χρωστᾶ τό Αἴγιο στόν ἀρχιμανδρίτη Κωνστάντιο Χρόνη (μετέπειτα Ἀλεξανδρουπόλεως), ὁ ὁποῖος τό ἔσωσε ἀπό ὁλοκληρωτική καταστροφή, ὅταν ὁ γερμανός στρατιωτικός διοικητής τό ἀπειλοῦσε μετά τίς σφαγές στά Καλάβρυτα. 
Ὁ μετέπειτα μητροπολίτης Τρίκκης καί Σταγών Διονύσιος Χαραλάμπους, ἐνῶ βρισκόταν ἔγκλειστος στό στρατόπεδο συγκεντρώσεως τῶν Γερμανῶν «Π. Μελᾶ» στή Θεσσαλονίκη, τοῦ ἐξασφαλίσθηκε ἡ δυνατότητα νά ἐλευθερωθεῖ. Δέν τή δέχθηκε. Ἔμεινε μέ τούς συγκρατούμενούς του, γιά νά τούς ἐνισχύει. 
Ὁδηγήθηκε στό Ἄουσβιτς καί ἔφθασε «παραπλήσιον θανάτου». 
Ὁ ἀρχιμανδρίτης Διονύσιος Παπανικολόπουλος, μετέπειτα μητροπολίτης Ἐδέσσης καί Πέλλης τή Μεγάλη Πέμπτη τοῦ 1941 μέ τά φλογερά του λόγια κατάφερε νά σώσει ἀπό τούς βομβαρδισμούς καί τόν ἐξευτελισμό τό ἱστορικό θωρηκτό «Ἀβέρωφ». Ἀλλά καί «ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης», γράφει ὁ Στέφανος Μυλωνάκης «οὐδέποτε οὐδαμῶς ὑστέρησεν εἰς ἐκδηλώσεις πατριωτισμοῦ, θυσίας καί ὁλοκαυτωμάτων... Ἅπαντες... εὑρέθησαν ἀμέσως εἰς τάς ἐπάλξεις καί προμαχώνας τῆς προσφιλοῦς πατρίδος... Βλέπομεν καί πάλιν ἐπισκόπους τραυματιζομένους... φυλακιζομένους... τυφεκιζομένους πλήν οὐδέποτε ἐνδίδοντας ἤ ὑποχωροῦντας». Στόν ἀγώνα ἀκόμη συμμετεῖχαν δυναμικά καί τά μοναστήρια μας, πού πάντοτε στάθηκαν οἱ κυματοθραῦστες τῶν βαρβαρικῶν ἐπιθέσεων. Κάποια καταστράφηκαν ἀπό τούς κατακτητές, ἄλλα λεηλατήθηκαν, πυρπολήθηκαν, ἀνατινάχθηκαν, πλήρωσαν βαρύ τόν φόρο τοῦ αἵματος. 
Ἰδιαιτέρως ἀναφέρουμε τά μοναστήρια τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τῆς Ὕδρας, τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων στή Σπάρτη, τῆς Δαμάστας στή Λαμία, τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου καί τῆς Ἁγίας Λαύρας, τῆς Βελλᾶς στά Ἰωάννινα πού μετατράπηκε σέ Νοσοκομεῖο. 
 Ἀτελείωτο τό συναξάρι τῶν ἐθνομαρτύρων κληρικῶν μας, πού προμάχησαν γιά νά ἀναπνέουμε ἐμεῖς τόν ζείδωρο ἄνεμο τῆς ἐλευθερίας! Γιά τίς τόσες ὅμως θυσίες καί τήν «κένωση» τήν ὁποία ὑπέστη ἡ Ἐκκλησία μας, χάριν τοῦ Γένους μας, δέχεται διαρκῶς ταπεινώσεις καί ἀμφισβητήσεις ἀπό ἐκείνους πού κατά λόγον δικαιοσύνης τῆς χρωστοῦν εὐγνωμοσύνη. Ἄς μᾶς συγχωρέσει ὁ Θεός γιά τήν ἀφροσύνη μας καί τά ὀλέθριά μας λάθη.

Περιοδικό “Απολύτρωσις”/πηγή http://proskynitis.blogspot.gr/

Έτσι θα βγείτε στην σύνταξη απο τα 50




συνταξηΠολλαπλά οφέλη για τους ασφαλισμένους του Δημοσίου και των ειδικών ταμείων ΔΕΚΟ και τραπεζών κρύβουν οι συνταξιοδοτικές διατάξεις της ασφαλιστικής νομοθεσίας, καθώς ανοίγουν παράθυρο για έξοδο με πλήρη σύνταξη στα 50 και με λιγότερα από 25 έτη ασφάλισης.
Υπάρχουν τουλάχιστον 15 ειδικές και «κρυφές» διατάξεις που μπορούν να αξιοποιήσουν οι ασφαλισμένοι για να προλάβουν την έξοδο με τα χαμηλά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος», οι διατάξεις είναι οι εξής:
ΔΕΚΟ-Τράπεζες
1. Μητέρες ασφαλισμένες από το 1983-1992. Μπορούν να συνταξιοδοτηθούν με πλήρη σύνταξη από τα 50, αρκεί να συμπληρώσουν 25 έτη ασφάλισης με ανήλικο ως το 2010. Επίσης, υπάρχει μια «κρυφή» διάταξη για έξοδο και με 18,3 έτη για τις
μητέρες που είναι ασφαλισμένες σε ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών, καθώς μπορούν να πάρουν μισή σύνταξη με διατάξεις ΙΚΑ, εφόσον είχαν ανήλικο παιδί στα18,3 έτη ασφάλισης και όχι στην 25ετία. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση συνταξιοδοτούνται με τα όρια ηλικίας μητέρων που ισχύουν στο ΙΚΑ.
2. Οι ασφαλισμένες πριν από το 1983 στα Ταμεία της Εθνικής Τράπεζας, ΑΤΕ και ΟΤΕ βγαίνουν στη σύνταξη στα 50, αρκεί να είχαν ανήλικο παιδί όταν συμπλήρωσαν από 17,5 έως 22,5 έτη ασφάλισης μέχρι το 2012. Από το 2013 ως το 2017, ο χρόνος ασφάλισης αυξάνεται σταδιακά στα 25 έτη και το όριο ηλικίας για σύνταξη πάει στα 52.
3. Οι γυναίκες με ασφάλιση πριν από το 1983 στα Ταμεία της Τραπέζης της Ελλάδος, της ΔΕΗ, της πρώην Ιωνικής, της Alpha Bank και της πρώην ΕΤΒΑ βγαίνουν στη σύνταξη είτε στα 50 είτε στα 52 με ανήλικο παιδί, εφόσον συμπληρώσουν 20-25 έτη ασφάλισης ως το 2017.
4. Μητέρες με 3 παιδιά σε ΔΕΚΟ-τράπεζες (ασφαλισμένες μέχρι το 1992). Οσες έχουν 20ετία ως το 2010 βγαίνουν στη σύνταξη χωρίς όλιο ηλικίας.
5. Γυναίκες που συμπληρώνουν το 55ο έτος για μειωμένη σύνταξη (ασφαλισμένες μέχρι το 1992). Μέχρι το 2012 κατοχυρώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα οι γυναίκες που συμπλήρωσαν το 55οέτος και 25ετία για μειωμένη σύνταξη.
Δημόσιο
6. Γυναίκες με σύνταξη στα 55. Οσες συμπληρώνουν τα 25 έτη ως το 2010,μπορούν να συνταξιοδοτηθούν με μειωμένη από τα 55. Κέρδος με μικρότερη μείωση: Διατηρείται το παλιό καθεστώς και η περικοπή της σύνταξης είναι 4,5% αντί 6% για κάθε έτος που υπολείπεται από το όριο ηλικίας για πλήρη σύνταξη που είναι το 60ο.
7. Δάσκαλοι και καθηγητές που διορίστηκαν μέχρι την 31/12/1982 στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση βγαίνουν στη σύνταξη από τα 55 εφόσον συμπληρώσουν τα 30 έτη υπηρεσίας οποτεδήποτε. Συνταξιοδοτούνται, όμως και με προϋποθέσεις που ισχύουν για τους δημοσίους υπαλλήλους.
8. Ανδρες και γυναίκες που συμπληρώνουν 25ετία τα έτη 2011 και 2012 βγαίνουν στη σύνταξη με τις ίδιες προϋποθέσεις και μπορούν να αποχωρήσουν από τα 56 με μειωμένη σύνταξη.
9. Τρίτεκνοι γονείς με 20ετία το 2010 (ασφαλισμένοι μέχρι το 1992). Οι γυναίκες συνταξιοδοτούνται χωρίς όριο ηλικίας, ενώ στους άνδρες η σύνταξη με 20ετία ως το 2010 ισχύει μόνο αν είναι χήροι ή διαζευγμένοι και έχουν την επιμέλεια των τριών παιδιών με δικαστική απόφαση. Κρυφή διάταξη με 23 έτη: Κατ’ εξαίρεση οι τρίτεκνοι άνδρες δημόσιοι υπάλληλοι που συμπλήρωσαν 23 έτη ως το 2010 βγαίνουν στη σύνταξη από τα 55 χωρίς να είναι χήροι ή διαζευγμένοι.
10. Τρίτεκνοι γονείς με 20ετία το 2011-2012. Από το 2011, τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες δημόσιοι υπάλληλοι με τρία παιδιά συνταξιοδοτούνται με τις ίδιες προϋποθέσεις και με όριο ηλικίας 52 κιαι 55 ετών, εφόσον έχουν 20ετία το 2011 και το 2012. Κατά τη συνταξιοδότηση θα πρέπει να έχουν 21 και 23 έτη αντίστοιχα. Από το 2011, αναγνωρίζεται χρόνος ασφάλισης και πέραν της 20ετίας.
11. Μητέρες με ανήλικο παιδί και 25ετία ως το 2010. Βγαίνουν στη σύνταξη στα 50 εφόσον έχουν θεμελιώσει δικαίωμα με ανήλικο παιδί και συμπληρωμένα 25 έτη υπηρεσίας ως το 2010.
12. Γονείς (άνδρες-γυναίκες) με ανήλικο παιδί.Από το 2011, η έξοδος από το Δημόσιο με ανήλικο ισχύει και για τους δύο γονείς. Ετσι, όσοι δημόσιοι υπάλληλοι συμπληρώσουν 25ετία το 2011 ή το 2012, κι έχουν ανήλικο παιδί, συνταξιοδοτούνται στα 52 και τα 55 αντίστοιχα με πλήρη σύνταξή.
13. Εξοδος και χωρίς όριο ηλικίας για μητέρες με πρόσληψη στο Δημόσιο πριν από το 1983. «Κλειδώνουν» τη σύνταξη χωρίς όριο ηλικίας είτε με 24,5 έτη είτε με 27,5 έτΠοιοι δικαιούνται στα 50 πλήρη σύνταξη -Οι 15 «κρυφές» διατάξεις [λίστα]η συνολικής υπηρεσίας, εφόσον είχαν ανήλικο παιδί στη 15ετία και συμπλήρωσαν 17,5 έτη υπηρεσίας ως το 2010 ή μετά το 2011 αντίστοιχα. «Κρυφή» διάταξη και για πλήρη σύνταξη στα 50-55 μόνο με 17,5 έτη και ανήλικο: Οι γυναίκες αυτές μπορούν να συνταξιοδοτηθούν και στα 50-55 πριν συμπληρώσουν τα 24,5 ή 27,5 έτη υπηρεσίας.
Γυναίκες υπάλληλοι σε ΝΠΔΔ
14. Με διατάξεις ΙΚΑ ή διατάξεις Δημοσίου μπορούν να πάρουν σύνταξη οι γυναίκες υπάλληλοι σε όλα τα Νομικά Πρόσωπα του Δημοσίου, όπως είναι τα ασφαλιστικά ταμεία,ο ΟΑΕΔ και άλλοι οργανισμοί. «Κρυφό» μπόνους στη διάταξη: Με την επιλογή των διατάξεων ΙΚΑ κερδίζουν μεγαλύτερη σύνταξη έως και 20% επειδή ο τρόπος υπολογισμού λαμβάνει υπόψη το σύνολο των αποδοχών τους.
15. Μητέρες με ανήλικο παιδί ασφαλισμένες στο Ταμείο Νομικών. Βγαίνουν στη σύνταξη στα 50 εφόσον το 2010 συμπληρώσουν 21,5έτη ασφάλισης με ανήλικο παιδί.

 http://www.toxrima.gr/etsi-tha-vgite-stin-sintaxi-apo-ta-50/

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

ΔΑΚΕ: Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους των Ναυπηγείων Ελευσίνας

Είναι ξεκάθαρο ότι η Διοίκηση των Ναυπηγείων Ελευσίνας αντί να εξαντλεί δημιουργικά τις τεράστιες δυνατότητες της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, εξαντλεί προκλητικά τα όρια ανοχής και αντοχής των εργαζόμενων σε αυτήν.



Το περιβόητο “Μακροπρόθεσμο Ναυπηγικό Πρόγραμμα” που επικαλείται ο κ. Ταβουλάρης από το 1997 φαίνεται ότι βασίζεται αποκλειστικά αφενός στις παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού με εγγυημένα κέρδη για τον ίδιο και αφετέρου σε μια διεστραμμένη πρακτική συστηματικής καπηλείας της “τύχης” του εργατικού δυναμικού των Ναυπηγείων με την απειλή του “λουκέτου” ως μέσο πίεσης και εκβιασμού για τη λήψη παχυλών επιδοτήσεων, την εξασφάλιση χρηματοδότησης και την άντληση “θαλασσοδανείων”.



Η ακμάζουσα πρώην κρατική βιομηχανία μετατράπηκε σε μια “κρατικοδίαιτη ιδιωτική επιχείρηση” που αγνοεί ανάλγητα ακόμη και τη στοιχειώδη υποχρέωσή της για καταβολή δεδουλευμένων ενώ ταυτόχρονα “επιστρατεύει” όλες τις μεθόδους “εργολαβοποίησης” και ακραίας εργασιακής επισφάλειας.



Η ΔΑΚΕ Ι.Τ. στέκεται αλληλέγγυα και στηρίζει με κάθε διαθέσιμο μέσο τον πολύχρονο αγώνα των συναδέλφων-εργαζομένων στα Ναυπηγεία Ελευσίνας που παραμένουν απλήρωτοι για περισσότερο από 8 μήνες, ένα διμέτωπο αγώνα για την προοπτική των Ναυπηγείων, αλλά και την επιβίωση των οικογενειών τους.



Είναι Εθνικά αδιανόητο και αναπτυξιακά απαράδεκτο να καταρρέει η ναυπηγική βιομηχανία της πρώτης παγκοσμίως χώρας στη ναυτιλία.




Ο ΑΓΩΝΑΣ των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Ελευσίνας
είναι ΑΓΩΝΑΣ όλων μας.



ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΑΚΕ Ι.Τ.

Απόφαση-σταθμός του ευρωδικαστηρίου για τα τιμολόγια ενέργειας


Οι καταναλωτές που προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια και φυσικό αέριο στο πλαίσιο της γενικής υποχρέωσης εφοδιασμού πρέπει να ενημερώνονται εγκαίρως, προτού εφαρμοσθεί οιαδήποτε αναπροσαρμογή των τιμολογίων, σχετικά με τους λόγους, τους όρους και την έκταση της αναπροσαρμογής αυτής.
Αυτό προβλέπει απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο επιλήφθηκε δύο διαφορών που αφορούσαν σε πελάτες ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου και προμηθευτές, με αντικείμενο διάφορες αυξήσεις των τιμολογίων μεταξύ των ετών 2005 και 2008 στη Γερμανία.
Το δικαστήριο εξέτασε ειδικότερα μια γερμανική ρύθμιση που καθόριζε τους γενικούς όρους των συμβάσεων για την προμήθεια ενέργειας, οι οποίοι επέτρεπαν στον προμηθευτή να αναπροσαρμόζει μονομερώς τις τιμές του φυσικού αερίου, χωρίς να εκθέτει τους λόγους, τους όρους και την έκταση της αναπροσαρμογής, αλλά παράλληλα επέβαλλε την υποχρέωση ενημέρωσης των πελατών για οποιαδήποτε αύξηση των τιμολογίων και διασφάλιζε το δικαίωμά τους να καταγγείλουν ενδεχομένως τη σύμβασή τους.
Σύμφωνα με το ΔΕΕ οι όροι αυτοί και η εθνική γερμανική ρύθμιση, αντιτίθενται στις οδηγίες 2003/54   για την ηλεκτρική ενέργεια και 2003/55   για το φυσικό αέριο.
Το Δικαστήριο επισημαίνει, ειδικότερα, ότι οι δύο αυτές οδηγίες υποχρεώνουν τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών όσον αφορά τη διαφάνεια των συμβατικών όρων.
Το Δικαστήριο κρίνει ότι, πέραν του δικαιώματός τους να καταγγέλλουν τη σύμβαση (δικαίωμα το οποίο κατοχυρώνουν οι οδηγίες σε περίπτωση αναπροσαρμογής των τιμολογίων), οι πελάτες πρέπει, επίσης, να έχουν το δικαίωμα να προσβάλλουν μια τέτοια αναπροσαρμογή.
Προκειμένου να μπορούν να ασκούν πλήρως και ουσιαστικά τα δικαιώματα αυτά και να αποφασίζουν με πλήρη επίγνωση κατά πόσον θα καταγγείλουν τη σύμβαση ή θα προσβάλουν την αναπροσαρμογή της τιμής για την παροχή, οι πελάτες στο πλαίσιο της γενικής υποχρέωσης εφοδιασμού πρέπει να ενημερώνονται εγκαίρως, πριν από την εφαρμογή της αναπροσαρμογής, σχετικά με τους λόγους, τους όρους και την έκταση της αναπροσαρμογής αυτής.
Ως προς το αίτημα περί ελαχιστοποίησης των οικονομικών επιπτώσεων της απόφασης, το Δικαστήριο δεν το έκανε δεκτό και, ως εκ τούτου, δεν προέβη σε περιορισμό των διαχρονικών αποτελεσμάτων της απόφασής του. Συναφώς, το Δικαστήριο παρατηρεί, μεταξύ άλλων, ότι δεν αποδείχθηκε ότι η αμφισβήτηση της εγκυρότητας ορισμένων έννομων σχέσεων που έχουν εξαντλήσει τα αποτελέσματά τους στο παρελθόν θα διατάρασσε αναδρομικά ολόκληρο τον τομέα της παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου στη Γερμανία. Επομένως, η ερμηνεία των οδηγιών 2003/54 και 2003/55 ισχύει για όλες τις τιμολογιακές αναπροσαρμογές που πραγματοποιήθηκαν κατά την περίοδο ισχύος των οδηγιών.

 http://energypress.gr/news/reuma/Apofash-stathmos-toy-eyrwdikasthrioy-gia-ta-timologia-energeias

28 Οκτωβρίου 1940: Ο πρώτος νεκρός Έλληνας στρατιώτης

Βασίλειος Τσιαβαλιάρης

adrianΉταν 28 Οκτωβρίου 1940. Ελληνοαλβανικά σύνορα. Ώρα πρωινή. Η ιταλική σφαίρα βρίσκει τον στόχο της: Ο στρατιώτης Βασίλειος Τσιαβαλιάρης ήταν ο πρώτος πεσών του Ελληνικού Έπους. Η σάλπιγγα έδινε το σύνθημα της μάχης ως ένα προσκλητήριο στον υπέρτατον αγώνα για την Ελευθερία. Πίσω από τά σκόπευτρα μέ τό δάκτυλο στήν σκανδάλη οι φρουροί τών προκεχωρημένων φυλακίων προσπαθούσαν νά διαπεράσουν τό σκοτάδι. Απέναντι σέ απόστασι λίγων μέτρων, ο εχθρός μόλις είχε αρχίσει τήν επίθεσί του. Προτού ακόμη εκπνεύσει τό τελεσίγραφό τους, οι Ιταλοί είχαν εξαπολύσει τίς ταξιαρχίες τους καί οι πρώτες σφαίρες έσκιζαν τήν νυκτερινή σιωπή πάνω στά βουνά τής Ηπείρου. Εκεί, στήν γραμμή τών συνόρων σέ ένα απομεμακρυσμένο φυλάκιο, έπεφτε νεκρός ο πρώτος Έλληνας στρατιώτης, ο Βασίλειος Τσιαβαλιάρης. Ένας φαντάρος πού έτυχε νά κάνη τήν πρωινή σκοπιά. Χωρίς ποτέ νά γίνει ήρωας, χωρίς ποτέ νά βγή από τήν ανωνυμία. Σύμφωνα μέ μαρτυρίες, οι τελευταίες λέξεις τού Έλληνος φαντάρου ήταν «τί θ’ απογίνουν τά παιδιά μου;».

Σήμερα στήν πατρίδα του Πιάλεια Τρικκάλων, κάθε χρόνο, γίνονται εκδηλώσεις μνήμης, καί βεβαίως τά παιδιά του δίδουν τό δικό τους «παρών»! Σέ ένα κεντρικό σημείο τής Πιαλείας δεσπόζει σήμερα, η προτομή τού Βασιλείου Τσιαβαλιάρη. Στήν σκιά τού ανδριάντα, γυρίζει τό ρολόϊ τού χρόνου γιά τόν ξεχασμένο στρατιώτη του μετώπου. «Ήταν ο πρώτος νεκρός τού πολέμου», λέγει ο στρατηγός Ιωάννης Κακουδάκης, ο επί κεφαλής τής Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού. «Υπηρετούσε στό 21ο φυλάκιο τής Πίνδου στό 51 Σύνταγμα τό οποίο είχε σχηματισθή από Θεσσαλούς. Τά ιταλικά στρατεύματα είχαν προχωρήσει σέ απόστασι αναπνοής από τά ελληνικά τμήματα προκαλύψεως. Στίς 5 τό πρωί ο Τσιαβαλιάρης είδε κάτι νά κινείται, φώναξε «άλτ, τίς εί» καί πυροβόλησε στόν αέρα».


Πηγή : Ο ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ