Ο ΚΟΖΑΝΙΤΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Άρθρο του Μιχάλη Ραμπίδη
τ. μέλους  Κ.Ε./Ν.Δ.                                                                                  

Θείος και ανεψιός, Μιχάλης Παπακωνσταντίνου αδελφός  του Στέλιου,  πατρός του   Γιώργου Παπακωνσταντίνου, σημερινού υπουργού οικονομίας, δεν παρουσιάζουν ούτε συμπτωματικές ομοιότητες. Ίσως  το DNA να μην ακολούθησε  την κλασική διαδρομή, ούτε διαμόρφωσε χαρακτήρες ή συμπεριφορές.

Ο αείμνηστος Μιχάλης  Διετέλεσε υφ/ργός  Άμυνας με την κυβέρνηση της ’’ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ’’  και υπουργός Βιομηχανίας, Γεωργίας, Δημόσιας Τάξης  και Εξωτερικών  με κυβερνήσεις της   Ν.Δ.

- Βαθειά συναισθηματικός και φιλικός.

- Με φανερή και διάχυτη  αγάπη,  για την γενέτειρά του Κοζάνη.

- Με την ίδια αγάπη και για την Πτολεμαΐδα  όπου έδραζαν οι δουλειές της οικογένειας και πέρασε αρκετά από τα παιδικά του χρόνια.

-Με ξεχωριστή οικειότητα προς όλους τους συντοπίτες, απευθυνόμενος πάντα σ’ αυτούς με τα μικρά τους ονόματα.

- Φιλόπατρις και βαθύς γνώστης της παιδείας, της ιστορίας, με απλό και κατανοητό λόγο.  

-Με υψηλή και περήφανη πατριωτική, πολιτιστική, πνευματική και πολιτική προσφορά στην Ελλάδα.

- Σπουδαίος υπερασπιστής των Ελληνικών συμφερόντων και με τέλεια γνώση της ιστορίας και των προβλημάτων των Βαλκανικών χωρών.

- Με οραματική νοσταλγία για τα διέξοδα μονοπάτια της ιδιαίτερης πατρίδας του, προς τις μεγαλουπόλεις των Βαλκανίων και της κεντρικής Ευρώπης.

Η προσφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, δεν υπολειπόταν της γενικότερης. Έτσι ήταν ο πρωταγωνιστής μεταξύ άλλων:

- Στην μεταπολεμική βιομηχανική ανάπτυξη της περιοχής.

-Στην απόφαση λειτουργίας Εφετείου στην Κοζάνη , Φυλακών στα Γρεβενά και πυροσβεστικής στην Πτολεμαΐδα.

- Στο πρωτοπόρο έργο της τηλεθέρμανσης σε Πτολεμαΐδα - Κοζάνη  κ.α.

- Με πύλη την περιοχή μας, έβλεπε το άνοιγμα των συνόρων προς τα Βαλκάνια, ως προοπτική ανάπτυξης. Γιατί όπως έλεγε, εμείς δεν είμαστε όπως οι πλειοψηφία των γειτόνων μας τόσο δεμένη με τη γη. Οι έλληνες ήταν πάντα καλοί δάσκαλοι και πετυχημένοι έμποροι και επιχειρηματίες. Γι’ αυτό πρέπει η μεταλιγνιτική περίοδος του λεκανοπέδιου, να συνδυαστεί με τη δυνατότητα να απλωθούμε στα Βαλκάνια.

- Ευγνώμων στους συντοπίτες του για τη μακρόχρονη εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό του δεν κουραζόταν να το δείχνει.

-Του αξίζει ένα ομώνυμο ίδρυμα στον τόπο που γεννήθηκε, για να μας διδάσκει και να τον τιμούμε.

ΥΓ:  Πρόθεσή μου στα δυο άρθρα για Γιώργο & Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, ήταν να αποκαταστήσω την αλήθεια, αποδίδοντας τα του Καίσαρος τω  Καίσαρι.