Το Έγκλημα των επιβαλλόμενων αποκρατικοποιήσεων-ιδιωτικοποιήσεων

Γράφει ο Θωμάς  Παππάς 
 για την ΔΑΚΕ ΣΔΜ/ΔΕΗ

 Κυκεώνα ασυνέπειας και σύγχυσης δημιουργούν οι δηλώσεις διαφόρων παραγόντων στον τύπο σχετικά με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων – αποκρατικοποιήσεων παρά το γεγονός ότι συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις, οι υπολογισμοί και οι ενδοκυβερνητικές διαπραγματεύσεις για να καταρτιστεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 2012-2015.

Χαρακτηριστική των προθέσεων είναι η πρόσφατη δήλωση του κ. Παπακωνσταντίνου «η κρατική συμμετοχή μπορεί να μειωθεί, χωρίς να απεμποληθεί το δημόσιο συμφέρον και οι στρατηγικές συμμετοχές».

Ακόμη και οι σημερινές δηλώσεις του Πρωθυπουργού δεν ξεκαθαρίζουν το τοπίο, το παιχνίδι εντυπώσεων-δηλώσεων της δήθεν «αντιπαράθεσης» των κυβερνητικών παραγόντων, καλά κρατεί, χωρίς όμως να αλλάζει η ουσία δηλαδή ότι, στο πλαίσιο της διαχείρισης του ελληνικού χρέους, η Κυβέρνηση θα προχωρήσει σε ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ έως το τέλος του 2015.


Πάνω από τη μισή Ελλάδα θα πρέπει να ξεπουληθεί μέχρι το 2015 για ν’ αρχίσει να μειώνεται το τεράστιο δημόσιο χρέος.

Παρακολουθούμε άναυδοι την μετεξέλιξη και την μετάλλαξη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ από τον σοσιαλισμό και τον τρίτο δρόμο σε άκρατο απελευθερωμένο σύστημα που εξυπηρετεί, εις βάρος ενός ολόκληρου λαού, τραπεζικούς οργανισμούς και οικονομικούς συνασπισμούς του εξωτερικού.

Οι επιλογές της υπόδουλης Κυβέρνησης είναι συνειδητές και οι αβάσιμα αισιόδοξες προσδοκίες που καλλιεργούν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός του των οικονομικών είναι επικίνδυνες και άνευ αντικειμένου.
Πρέπει επιτέλους να σταματήσει το παιγνίδι της μετακύλισης των ευθυνών συνεχώς σε υψηλότερο επίπεδο και τις αγορές.
Το ΔΝΤ και η Τρόικα απαιτούν και προσπαθούν να επιβάλλουν, δεν αποφασίζουν και σε τελική ανάλυση ας μην ξεχνάμε ποιοι τους φέρανε, ποιοι αυτοβούλως και χωρίς να ρωτήσουνε, μας εντάξανε στον μηχανισμό, διότι η «Τροία» δεν θα έπεφτε αν δεν υπήρχε ο Δούρειος Ίππος και οι «Θερμοπύλες» αν δεν υπήρχε ο Εφιάλτης.

Αυτοί που λειτουργήσανε και λειτουργούν «ως Εφιάλτες» έχουν την ευθύνη πολιτικής χάραξης του σήμερα και μέσα από αδιέξοδα μας οδηγούν σε ένα δυσοίωνο και δυσβάσταχτο οικονομικό μέλλον
με απώλεια της Εθνικής Κυριαρχίας.

Βίαια μας προσάγουνε, σε προαποφασισμένες και επιβαλλόμενες «άκρατου οικονομικού απελευθερωτισμού» αποκρατικοποιήσεις, όπου κυρίως οι κρατικές κατά κύριο λόγο μονοπωλιακές κοινωφελείς επιχειρήσεις, εξαγοράζονται από οικονομικά κέντρα του εξωτερικού οδηγώντας στην ολοκληρωτική «άλωση» του κράτους και την οικονομική υποδούλωση.

Έλεος πια, πρέπει να θυμίσουμε στην ανάλγητη αυτή κυβέρνηση ότι
“Αξιοποίηση δεν σημαίνει «εκποίηση» σημαίνει δίνω αξία σε κάποιο περιουσιακό στοιχείο που ως τώρα παραμένει ανενεργό ή απαξιώνετε".

Οι αποκρατικοποιήσεις κοινωφελών επιχειρήσεων είναι τεράστιο έγκλημα, αφού οδηγούν τη χώρα στην οικονομική υποδούλωση της.

Η Κυβέρνηση με σχέδιο και ξέροντας ακριβώς τι κάνει, προπαγανδιστικά προσπαθεί να μας πείσει ότι, το άνοιγμα της αγοράς θα έχει θετικά αποτελέσματα στη διαμόρφωση των τιμών καταναλωτή, ενώ βλέπουμε ότι συμβαίνει το αντίθετο.

Με το πατερναλιστικό άλλοθι αυτό και σύμμαχο την Τρόικα, επιχειρεί να υποχρεώσει επιχειρήσεις του Ελληνικού λαού, στην εκποίηση τους με μόνο αποτέλεσμα την εγκαθίδρυση «ολιγοπωλιακών δομών» που θα διαφεντεύουν την αγορά.

Όμως, εάν οι κοινωφελείς επιχειρήσεις αυτές ιδιωτικοποιηθούν, μειώνοντας το προσωπικό τους και αυξάνοντας την παραγωγικότητα τους, αυτό που θα απομείνει στη χώρα μας θα είναι η ανεργία και ο περιορισμός των εσόδων του κράτους, διότι η αυξήσεις που ευαγγελίζονται, και η μείωση των δαπανών, μεταφέρονται μέσω των δημιουργουμένων πολυεθνικών ολιγοπωλίων στο εξωτερικό δημιουργώντας τεράστια ζημιά.
Το άμεσο αποτέλεσμα είναι ότι εκτός από τα οικονομικά μεγέθη τα οποία καταρρέουν, καταρρέουν, δυστυχώς, και οι κοινωνικές δομές.
Πολιτικές τέτοιου τύπου, οδηγήσανε τη Χιλή, μετά την «εισβολή» του ΔΝΤ και την άλωση της από τις πολυεθνικές, να υποφέρει από έλλειψη ακόμη και πόσιμου νερού.

Πρόκειται για συνειδητή πολιτική που οδηγεί στον Θάνατο
του Κοινωνικού Κράτους.

Ειδικότερα για την σχεδιαζόμενη περαιτέρω μετοχοποίηση της ΔΕΗ Α.Ε

• Ενώ λίγους μήνες πριν, στο τελευταίο συνέδριο της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ η κυβέρνηση επιβεβαίωνε, δια στόματος της Υπουργού ΠΕΚΑ, την προγραμματική της δέσμευση για διατήρηση της περιουσίας και του ποσοστού συμμετοχής του κράτους στη ΔΕΗ Α.Ε. και ο σημερινός Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Επιχείρησης το θεωρούσε βασικό προαπαιτούμενο.
• Σήμερα παρά τη σωρεία αντιφατικών δηλώσεων, φαίνεται ότι η κυβέρνηση καταλήγει στην πώληση του 17% του μετοχικού κεφαλαίου, όχι όμως άμεσα, αλλά το 2013 ,για να διατηρηθεί ως άλλοθι των προγραμματικών της δεσμεύσεων το 33% της ΔΕΗ που επιτρέπει τον έλεγχο από το δημόσιο.

Παρά την κατάφορη ανακολουθία, το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο καθότι φαίνεται καθαρά ότι δεν υπάρχει σχέδιο και μελέτη που να αποτιμά τα προσδοκώμενα οφέλη μιας τέτοιας επιχειρηματικής κίνησης, απλώς το κυβερνητικό επιτελείο χωρίς επιχειρήματα, για αδιευκρίνιστους λόγους βγάζει στο σφυρί τα πάντα.

Διότι με όποιο τρόπο και αν εξεταστεί το ζήτημα, τα συμπεράσματα είναι τα εξής:

• Σε τίποτα δεν ωφελεί την Χώρα η εκποίηση της ΔΕΗ, αντίθετα σήμερα το κράτος εισπράττει μεγάλα μερίσματα από τη συμμετοχή του καθώς και άμεσα φορολογικά έσοδα (που σε μικρό χρονικό ορίζοντα υπερκαλύπτουν τα εκτιμούμενα οικονομικά οφέλη μιας πώλησης).
• Δεν υπάρχει όφελος των καταναλωτών, από μια τέτοια αποκρατικοποίηση καθότι η ΔΕΗ παραμένει κερδοφόρα, με το ποσοστό καθαρού κέρδους (προ φόρων) να διαμορφώνεται στο 16,46% σαφώς υψηλότερα από άλλων Ευρωπαϊκών εταιρειών, ενώ πουλάει στις χαμηλότερες τιμές της Ευρώπης.
• Η μείωση του προσωπικού θα συμβάλλει στα ήδη υψηλά ποσοστά ανεργίας.
• Δεν συμβάλει στην παραγωγικότητα και επιβραδύνει τους ήδη χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας.
• Η περαιτέρω αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων δεν έχει νόημα για τους πολίτες, εάν δεν επιφέρει μείωση των τιμολογίων, δεν δημιουργεί προοπτικές ανάπτυξης και θέσεις εργασίας.
• Τα όποια «κέρδη» δημιουργηθούν μεταφέρονται μέσω των δημιουργουμένων πολυεθνικών ολιγοπωλίων στο εξωτερικό δημιουργώντας μείωση των πραγματικών εσόδων του Κράτους.

Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι:

Η ΔΕΗ σήμερα είναι η ευκαιρία της χώρας για ανάπτυξη, προσφέροντας τεχνογνωσία, θέσεις εργασίας και οικονομική βιωσιμότητα για το αύριο με κοινωνικό πρόσωπο, αρωγός του Έλληνα εργαζόμενου και της μικρομεσαίας επιχείρησης.

Τα ακραία μέτρα που λαμβάνονται δεν κάνουν τίποτα για την ανάπτυξη της οικονομίας μας και χωρίς ανάπτυξη η χώρα μας δεν έχει μέλλον και το Μνημόνιο θα γίνει καθεστώς.

Όλα όμως, και κυρίως η ανάπτυξη είναι θέμα πολιτικής και η πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση απέτυχε σε όλους τους τομείς.

Έπεσαν έξω στον πληθωρισμό, έπεσαν έξω στην ανεργία, έπεσαν έξω στο ύψος της ύφεσης. Ότι προέβλεψαν, ότι εκτίμησαν βγήκε εκτός στόχων, αφού η μέχρι σήμερα συνταγή τους απέτυχε, τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι όλα αυτά που εισηγούνται για το μέλλον θα είναι αποτελεσματικά; Τίποτα απολύτως.

Η Κοινωνία και οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ δεν αντέχουν άλλο.

Ενδεχόμενα σενάρια και προοπτικές «Ξεπουλήματος» της περισσότερο κερδοφόρας και αναπτυξιακής επιχείρησης του Ελληνικού Λαού μας βρίσκουν κάθετα ενάντιους και θα προκαλέσουν σωρεία αντιδράσεων όχι μόνο από εμάς αλλά από το σύνολο του Ελληνικού λαού που στους οικονομικά δύσκολους αυτούς καιρούς θα επιβαρυνθεί δυσανάλογα με υπέρογκα κερδοσκοπικά αυξημένα τιμολόγια ρεύματος.