Η Ελλάδα «διώχνει» τα παιδιά της

 Από το καταστροφικό «υπερφορολογικό αλαλούμ» της κυβέρνησης δεν γλιτώνουν ούτε οι νέοι επαγγελματίες. Την ώρα που η ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας αποτελεί κεντρικό ζητούμενο για την οικονομική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την πολυπόθητη διασύνδεση της καινοτομίας με την παραγωγική διαδικασία, στην Ελλάδα κάθε επιχειρηματικό ξεκίνημα της νεολαίας τιμωρείται σκληρά και μάλιστα αναδρομικά.

Το ζήτημα της κατάργησης του αφορολογήτου ορίου των 30.000€ για την πρώτη τριετία ίδρυσης και λειτουργίας επιχειρήσεων από νέους έως 34 ετών  -που προστέθηκε ως τροπολογία στο νέο «Πολυνομοσχέδιο» (με αναδρομική ισχύ από 1.1.2011)- ανέδειξε στην Κομισιόν, με γραπτή του ερώτηση, ο Ευρωβουλευτής Κ. Πουπάκης επισημαίνοντας τις δυσμενείς συνέπειες του συγκεκριμένου «τυφλού» φοροεισπρακτικού μέτρου τόσο στη ραγδαία αυξανόμενη ανεργία των νέων και την προοπτική της νεανικής επιχειρηματικότητας στη χώρα μας, όσο και στη βιωσιμότητα των ήδη υπαρχόντων επιχειρήσεων.

“Κάθε μέρα που περνάει «χάνεται» μια φοροαπαλλαγή και αντικαθίσταται από ένα μόνιμο «χαράτσι». Μετά τον οικογενειακό προϋπολογισμό ανατρέπεται τώρα βίαια και ο επαγγελματικός προγραμματισμός των νέων επιχειρηματιών. Ένας από τους τελευταίους «πνεύμονες» δημιουργικότητας και καινοτομίας με προστιθέμενη αξία στην τεχνολογική και επιστημονική πρόοδο του τόπου σβήνει οριστικά. Η κυβέρνηση συνεχίζει «απτόητη» το εγκληματικό νομοθετικό της έργο σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας ανακυκλώνοντας έναν αυτοκαταστροφικό φαύλο κύκλο ύφεσης με μοναδικό αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των «λουκέτων» και των νέων ανέργων, που έχουν ξεπεράσει κάθε ιστορικό προηγούμενο. Η ακολουθούμενη πολιτική «σφραγίζει» την «κάρτα ανεργίας» και κατά συνέπεια τα «διαβατήρια» της ελληνικής νεολαίας χωρίς επιστροφή. Αντί να αναζητά μια βιώσιμη «διέξοδο» στα εργασιακά προβλήματα των νέων, τους οδηγεί σε αδιέξοδο και τους αναγκάζει στην «έξοδο» από την Ελλάδα. Το δίλημμα «φτωχός ή μετανάστης» όταν τίθεται εκβιαστικά στο πιο δυναμικό και ελπιδοφόρο «κεφάλαιο» της χώρας δεν αποτελεί προϋπόθεση ανάπτυξης αλλά συνθήκη κοινωνικής χρεοκοπίας και παραγωγικής κατάρρευσης. Οι νέοι μας είναι το «μέλλον» της πατρίδας και δεν μπορεί το μέλλον τους να είναι η ανεργία και η μετανάστευση.”, δήλωσε σχετικά ο Κ. Πουπάκης.